شیشه، اما بدون بازتاب؛ برخی تولیدکنندگان ماژول از شیشه ضدتابش به‌عنوان پوشش جلویی در نصب‌ها در مکان‌هایی مانند فرودگاه‌ها و بزرگراه‌ها استفاده می‌کنند. پوشش‌های ضدتابش (Anti-glare) و پوشش‌های ضدبازتاب دولایه (ARC) بر روی شیشه خورشیدی جذب نور را افزایش داده و بازتاب را کاهش می‌دهند. طراحی‌های جدید قاب ماژول با ویژگی‌های خودتمیزشوندگی و کانال‌های زهکشی به کاهش تجمع گرد‌و‌غبار کمک می‌کنند.
تحولات در شیشه خورشیدی
نوآوری‌ها در حوزه شیشه نقش فزاینده‌ای در بهبود عملکرد ماژول‌های خورشیدی و گسترش دامنه کاربردهای آن‌ها ایفا می‌کنند. برای بیشینه‌سازی جذب نور، امروزه شیشه خورشیدی معمولاً با پوشش‌های ضدبازتاب (ARC) دولایه پوشش داده می‌شود تا بازتاب را تا حد امکان کاهش دهد. از سوی دیگر، صفحات جلویی پلیمری (frontsheet) نیز در برخی موارد جایگزین شیشه می‌شوند، هرچند این روند هنوز بسیار محدود است.
علاوه بر افزایش عبوردهی نور، برخی تولیدکنندگان ماژول از راهکارهای شیشه ضدتابش (anti-glare) استفاده می‌کنند. برخلاف شیشه استاندارد که می‌تواند بازتاب قابل‌توجهی ایجاد کند، شیشه ضدتابش طوری طراحی شده است که نور را پخش کرده و تابش خیره‌کننده را به حداقل برساند.
این پیشرفت باعث شده محدودیت استقرار نیروگاه‌های خورشیدی در مناطق حساس مانند فرودگاه‌ها و بزرگراه‌ها، جایی که کنترل بازتاب برای ایمنی حیاتی است، کاهش یابد. کارایی این فناوری چشمگیر است: بازتاب ماژول‌هایی که از شیشه ضدتابش استفاده می‌کنند، معمولا تنها ۲۰ تا ۳۰ درصد بازتاب ماژول‌های استاندارد است.
در نتیجه، شیشه ضدتابش نه‌تنها امکان ادغام بهتر در محیط‌های تخصصی را فراهم می‌آورد، بلکه به گسترش کلی حوزه کاربرد سیستم‌های انرژی خورشیدی نیز کمک می‌کند.
نوآوری‌ها در فریم‌ها
انباشت گرد‌و‌غبار مدت‌هاست که یکی از چالش‌های ماژول‌های خورشیدی با فریم سنتی بوده است، به‌ویژه در امتداد لبه‌های پایینی، جایی که خاک ته‌نشین شده می‌تواند مانع ورود نور خورشید شود و در طول زمان منجر به کاهش قابل‌توجه توان خروجی گردد.
برای رفع این مشکل، چندین تولیدکننده طراحی‌های نوآورانه‌ای برای فریم معرفی کرده‌اند که هدف آن‌ها به حداقل رساندن تجمع گرد‌و‌غبار است. یک ویژگی رایج در این طراحی‌های جدید، افزودن سوراخ‌های زهکش در کناره‌های کوتاه فریم است که امکان شست‌وشوی آسان‌تر گرد‌و‌غبار و آب را فراهم می‌کند. با این حال، بهبود طراحی تنها به سوراخ‌های زهکش محدود نمی‌شود.
پروفیل‌های پیچیده‌تر فریم در حال توسعه‌اند تا رفتار خودتمیزشوندگی بهتری داشته باشند و نیاز به نگهداری را کاهش دهند، که در نهایت به حفظ عملکرد ماژول در بلندمدت کمک می‌کند.
حوزه نوآوری دیگر، بررسی مواد جایگزین برای فریم است. اگرچه آلومینیوم همچنان انتخاب غالب است به دلیل وزن سبک و مقاومت در برابر خوردگی، اما فریم‌های فولادی به تدریج جای خود را باز می‌کنند. فولاد استحکام مکانیکی بالاتری دارد و دوام قابل مقایسه‌ای ارائه می‌دهد، در حالی که از نظر پایداری زیست‌محیطی با ردپای کربنی کمتر و مزایای هزینه‌ای نیز برتری دارد. نقطه ضعف آن، افزایش اندک وزن ماژول است، اما چندین تولیدکننده به‌طور فعال گزینه‌های فریم فولادی را ارزیابی می‌کنند و برخی حتی محصولات خود را وارد بازار کرده‌اند. افزون بر این، فریم‌های کامپوزیتی نیز به‌عنوان جایگزینی سبک‌تر و بالقوه پایدارتر در حال بررسی هستند و گزینه‌های متنوع‌تری برای طراحی ماژول‌های خورشیدی پیشرفته فراهم می‌کنند.
منبع: taiyangnews.info